
Schrap verplichte transitievergoeding bij ontslag wegens langdurige ziekte, geen compensatie
Schrap de verplichte transitievergoeding bij ontslag wegens langdurige ziekte en maak hiermee de compensatieregeling overbodig. Dat adviseert de Raad van State.
De Raad van State heeft het advies vastgesteld over het wetsvoorstel om de compensatieregeling transitievergoeding te beperken tot kleine werkgevers bij ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid.
Compensatieregeling
De werkgever moet sinds 2015 een transitievergoeding betalen bij ontslag van een werknemer wegens langdurige arbeidsongeschiktheid. Deze verplichting leidde tot bezwaren van werkgevers, omdat zij bij ziekte ook tijdens twee jaar al loon moeten doorbetalen en zich moeten inspannen voor de re-integratie van de zieke werknemer. Er is daarom een compensatieregeling voor werkgevers gekomen, zodat zij niet meer zelf de kosten van de transitievergoeding dragen.
Compensatie alleen voor kleine werkgevers
Het wetsvoorstel in verband met het beperken van de compensatieregeling transitievergoeding bij ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid tot kleine werkgevers regelt een beperking van de compensatieregeling. Alleen ‘kleine werkgevers’ komen nog voor compensatie in aanmerking. Het gaat hierbij om werkgevers die de Belastingdienst als kleine werkgever voor de premieheffing aanmerkt. Het wetsvoorstel volgt uit het regeerprogramma van het kabinet.
Fundamentele belangenafweging ontbreekt
In het voorstel ontbreekt een fundamentele belangenafweging van de kwetsbare situatie van de langdurig arbeidsongeschikte werknemer en de meerjarige verplichtingen van de werkgever bij ziekte, mede in het licht van het bredere arbeidsmarktbeleid. Dit is wel noodzakelijk, omdat de beperking van de compensatieregeling die de regering voorstelt, ertoe leidt dat de kosten van de transitievergoeding in de meeste gevallen weer voor rekening van de werkgever komen. De eerder geconstateerde bezwaren doen zich daarmee opnieuw voor.
Dubbele bedoeling transitievergoeding
Bij die fundamentele belangenafweging moet de dubbele bedoeling van de transitievergoeding worden betrokken, namelijk compensatie voor het ontslag en het vereenvoudigen van de overgang naar een andere baan.
De vraag is hoe deze doelen zich verhouden tot de situatie van langdurige arbeidsongeschiktheid. Niet alleen heeft de werkgever allerlei verplichtingen bij ziekte van een werknemer. Voor arbeidsongeschikte werknemers is er ook een vangnet, zoals een WIA-uitkering. En transitie naar een nieuwe baan is vaak niet of maar beperkt aan de orde. De situatie van langdurig zieke werknemers verschilt dus van die van werknemers die om andere redenen worden ontslagen. Daarnaast kan beperking van de werkgeversverplichtingen bij ziekte ertoe bijdragen dat meer vaste dienstverbanden worden aangeboden.
Slapende dienstverbanden
Volgens de Raad van State kan het wetsvoorstel ertoe leiden dat werkgevers die niet meer voor compensatie in aanmerking komen, een langdurig zieke werknemer na afloop van de verplichte loondoorbetaling niet zullen ontslaan, om zo betaling van een transitievergoeding te vermijden.
Net als voorheen zal dit naar verwachting leiden tot discussie en jurisprudentie over deze ‘slapende dienstverbanden’, terwijl de compensatieregeling juist was bedoeld om deze discussie te beëindigen. Daar komt bij dat de compensatieregeling tot meer conflicten zal leiden als deze wordt beperkt tot kleine werkgevers, terwijl de regelgeving complexer wordt en de uitvoering verder wordt belast.
Geen gelijke gevallen
“De toelichting betoogt dat het schrappen van de verplichte transitievergoeding bij ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid leidt tot een niet te rechtvaardigen onderscheid op grond van handicap of chronische ziekte. Het gelijkheidsbeginsel geldt echter ten opzichte van gelijke gevallen, terwijl in het geval van langdurig zieke werknemers, sprake is van verschillende omstandigheden wat betreft de werkgeversverplichtingen. Ook maakt de toelichting niet overtuigend duidelijk waarom een eventuele ongelijke behandeling niet gerechtvaardigd kan worden.
Het niet langer hoeven betalen van een transitievergoeding bij langdurige arbeidsongeschiktheid kan de bovenmatige flexibilisering van de arbeidsmarkt helpen terugdringen.
Tegen deze achtergrond verdient het alternatief van het schrappen van de verplichte transitievergoeding bij ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid nadere en meer fundamentele overweging. ”
Maak compensatieregeling overbodig
De Raad van State adviseert de regering om meer fundamenteel te overwegen de verplichte transitievergoeding bij ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid te schrappen en zo de compensatieregeling in haar geheel overbodig te maken.
“De Afdeling concludeert dat de gevolgen die de voorgestelde beperking van de compensatieregeling tot kleine werkgevers heeft, onderstrepen dat compensatie geen structurele oplossing is voor de onderliggende problematiek van hoge werkgeverlasten bij langdurige ziekte van de werknemer. Ook daarom is het wenselijk te overwegen om de compensatieregeling overbodig te maken door de verplichte transitievergoeding bij ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid te schrappen.”
Heb jij vragen over deze blog? Neem gerust contact op met onze experts van Loonmeesters!
Bron: Salarisvanmorgen










